Konie Lipicańskie

Konie Lipicańskie

Konie Lipicańskie

    Stadnina koni w Đakovie zaliczana jest do najstarszych
    w Europie.

      Uważa się, że została założona w 1506 roku przez biskupa Mije Kesarića, który posiadał około 90 koni czystej krwi arabskiej. Istnieją jednak dokumenty potwierdzające, że już w 1374 roku była tu należąca do biskupów stajnia, w której znajdowało się
      10 klaczy podarowanych im przez bośniackiego bana Tvrka.

        Do 1806 roku w stajni hodowano wyłącznie konie czystej krwi arabskiej. Od 1854 roku zaczęto hodowlę koni lipicańskich.
        Wszystko dzięki biskupowi Josipowi Jurajowi Strossmayerowi, który kupił ze stadniny cesarskiej w Lipicy (Słowenia), siedem klaczy i jednego ogiera.

        Konie Lipicańskie

          Aby móc lepiej zrozumieć skąd wzięły się konie lipicańskie musimy przenieść się w wiek XVI, a dokładnie w rok 1580, kiedy to austriacki arcyksiążę Karol założył stadninę koni w Lipicy. Jego marzeniem było utworzenie rasy koni, które sprostają wymogom modnego wówczas na europejskich dworach ujeżdżania. Aby stworzyć konie, które nazywamy dzisiaj Lipicanami pomieszano lokalne rasy koni z rasą andaluzyjską oraz rzadziej włoskiej (Neapolitan).

            Lipicany można spotkać do dziś w Hiszpańskiej Dworskiej Szkole Jazdy w Wiedniu. Jest to jedyne miejsce na świecie, w którym nieprzerwanie od stuleci jest praktykowane klasyczne jeździectwo
            w tradycji haute ecole.Do pokazów, które odbywają się w takt muzyki klasycznej wykorzystuje się tylko i wyłącznie ogiery tej rasy.

            Konie Lipicańskie

              W 1972 roku stajnię w Đakovie odwiedziła królowa Elżbieta II. Elegancki i pełen gracji występ czwórki koni lipicańskich na otwarciu Olimpiady tak zainspirował królową, że postanowiła osobiście odwiedzić stajnię. W mieście oraz całej Slawonii odebraną tą wizytę, jako wielkie wyróżnienie.

                Bogata tradycja i wielka miłość do koni powodują, że jest to miejsce, które koniecznie trzeba odwiedzić w trakcie odkrywania Chorwacji (w szczególności Slawonii) – POLECAM! 🙂

                  Źródło: www.ergela-djakovo.hr, http://www.austria.info; http://www.djakovo.com/povijesno.htm;
                  Jane Kidd, Konie: ilustrowana encyklopedia, Kraków 1995.